Waar een aantal jaren geleden hoogsensitiviteit nog een onbekend begrip was, heeft iedereen intussen wel al eens gehoord van de térm ‘hoogsensitiviteit’. Maar wat dit precies inhoudt en welke effecten hoogsensitiviteit kan hebben op het dagelijks leven van een hoogsensitief persoon? Die kennis hebben we meestal niet in huis.
Te Gek!? en HSP Vlaanderen willen met de campagne ‘Hoogsensitiviteit, (h)erkend?’ een licht werpen op wat hoogsensitiviteit nu eigenlijk is. Hebben hoogsensitieve personen lange tenen? Stellen ze zich aan? Maken ze van een mug een olifant? Of zit er meer achter?
Over hoogsensitiviteit bestaan nog heel wat vooroordelen en misverstanden. Nochtans is ongeveer 15% van de bevolking hoogsensitief! Hoog tijd dus om de nood aan herkenbare verhalen in te vullen, en inzicht te brengen bij wie zelf met hoogsensitiviteit te maken heeft en bij hun omgeving.
Daarnaast is het extra belangrijk dat er meer kennis en inzicht komt over hoogsensitiviteit bij iedereen die betrokken is bij de opvoeding en begeleiding van kinderen, thuis en op school. Hoe meer zelfkennis en veerkracht we kinderen van in hun jonge leven kunnen meegeven, hoe steviger ze in de schoenen van het leven zullen staan.
Met deze campagne willen we enerzijds mensen informeren rond hoogsensitiviteit en het gesprek op gang brengen, anderszijds is het onze doelstelling om een aantal vooroordelen en misverstanden uit de wereld helpen.
Net daarom hebben we gekozen voor de slogan ‘Hoogsensitiviteit, (h)erkend?’.
Hoogsensitiviteit wordt in medische kringen nog niet altijd (h)erkend. Daardoor kan het jaren duren voor begeleiding op maat wordt opgestart. Gezien hoogsensitiviteit een persoonlijkheidskenmerk is en geen ziekte of stoornis, kan er niet van een ‘diagnose’ worden gesproken. We spreken dan eerder van een vaststelling. Dit vormt evenwel een probleem voor artsen. Zij hebben op die manier geen instrument (diagnose) om concreet mee aan de slag te gaan.
Niettemin hebben hoogsensitieve personen vaak onverklaarbare lichamelijke klachten, waar geen oorzaak voor wordt gevonden. In standaard bloedonderzoeken vindt men zelden iets terug dat wijst op stressgerelateerde aandoeningen. Dikwijls worden ze in hun verhaal en hun klachten dan ook niet serieus genomen en volgt er enkel een symptomatische behandeling. Dit is een vicieuze cirkel. Patiënten krijgen te horen dat er niets ernstig aan de hand is en blijven doorgaan op pure wilskracht, totdat de elastiek breekt. Wanneer er op een of andere manier een vermoeden is van hoogsensitiviteit kan heel wat leed worden voorkomen door te verwijzen naar psycho-educatie (lezingen, literatuur, websites).
De omgeving maakt het verschil
Belangrijke personen uit de omgeving, zoals ouders of leerkrachten kunnen een grote invloed uitoefenen op de ontwikkeling van hoogsensitieve kinderen en jongeren. Dit heeft te maken met de ‘differentiële susceptibiliteit’ waarbij de kwetsbare (‘susceptibele’) kinderen en jongeren meer negatieve gevolgen ervaren onder moeilijke omstandigheden, maar ook dat ze meer positieve gevolgen ervaren in optimale omstandigheden (Jay Belsky, 2007).
De manier waarop men hoogsensitiviteit beleeft, vindt voor 40% zijn oorsprong in erfelijkheidsfactoren en voor 60% in omgevingsfactoren. Daarom hebben begripvolle mensen uit de omgeving, zoals ouders, grootouders en leerkrachten, een grote impact op het ontwikkelingsproces tijdens de opvoeding en kunnen zij hét verschil maken.
Een hoogsensitief kind dat opgroeit met voldoende sociale steun, rust en begrip zal dan ook sneller uitgroeien tot een evenwichtige, veerkrachtige volwassene.
Voorkomen van mogelijke voortvloeiende problemen, is beter dan genezen.
Door mensen bewust te maken van hun hoogsensitiviteit en hun zelfinzicht hierin te bevorderen, worden ze zelfredzamer en zijn ze makkelijker in staat hun leven op een positieve manier in handen te nemen. Het sensibiliseren over hoogsensitiviteit in medische kringen is dan ook noodzakelijk omdat de term hier vaak nog onbekend is. Hoogsensitiviteit bevindt zich immers in een grijze zone. Het is geen afwijking of stoornis, maar zoals reeds gezegd een persoonlijkheidskenmerk. En toch leidt het vaak tot (onverklaarbare) lichamelijke klachten, stressgerelateerde aandoeningen en/of een verhoogde psychische kwetsbaarheid. Reden te meer om hoogsensitiviteit mee te nemen in de mogelijke oorzakelijke verbanden van gemelde klachten.
Meer weten?
Bron: Ilse Van den Daele en Karin Nauwelaerts, Hoogsensitiviteit@work (Lannoo, 2017) / Van Hoof E., Hoogsensitief, Lannoo, 2016 en Eerste hulp bij hoogsensitiviteit, Lannoo, 2017 / Ilse Van den Daele en Linda t'Kindt, Mijn kind is hoogsensitief, (Lannoo, 2018)
Please note, the translation with Google Translate is not always 100% correct, for which we apologize.
We offer this option to translate so that everyone has the chance to view this site in his or her own language.
Activate Translation-bar