Donkere raven in mijn hoofd, het relaas van een moeilijke periode in mijn leven. De kern van mijn gevoelens uitbrengen voor iedereen die het lezen wil, was een moeilijke beslissing. Maar toch, ik heb het gedaan…
Maandenlang voelde ik me ellendig, verdrietig en bang. Ik begreep niet wat er met mij aan de hand was. Ik heb een prachtig gezin, een vrouw waar ik zielsveel van houd, twee kinderen die ik ontzettend graag zie en toch… ik voelde het niet meer. Alles kostte me moeite, ik was niet meer de vrouw die ik voordien was. Ik had nachtmerries, voelde me droevig, opstaan was een enorme opgave en ik was steeds moe.
Samen met mijn psychiater kwamen we erachter dat ik in een depressie zat. Daarnaast heb ik een gegeneraliseerde angststoornis en lijd ik aan een posttraumatische stressstoornis. Te midden van een groot geluk bestond mijn hoofd vaak uit donkere, triestige en wanhopige gedachten. Het bracht een zekere zwaarte over me heen. Ik ben heel diep gegaan, maar dankzij het schrijven, de gesprekken met mijn dokter, de liefde en het oneindige geduld van mijn gezin begin ik me beetje bij beetje beter te voelen.
Vaak duiken de donkere gedachten nog op en moet ik nog vechten tegen het duistere verdriet. Maar er zijn vaker dagen dat ik me sterker voel, dat ik de kracht vind om ertegen te vechten zodat de gedachten niet binnenraken.
Ik heb heel veel geschreven. Het was een wanhopige poging om mijn hoofd leeg te krijgen, om gedachten te wissen en tot mijn verbazing deed het iets met me. Het luchtte op en het eenzame gevoel verzachtte, alsof ik alles had gedeeld en niet meer alleen moest dragen.
Ik heb lang getwijfeld om een boek met mijn gedichten uit te brengen. Ik twijfelde of er wel iemand zou zijn die de donkere restanten van mijn diepe pijn zou willen lezen. Tenslotte geef ik me helemaal bloot door mijn diepste gedachtenspinsels te verspreiden in een wereld van letters en woorden, zwart-wit op papier.
Maar ik wil het taboe doorbreken. Ik wil dat mensen zien dat je ontzettend diep kan zitten, hoeveel geluk je ook rond je heen hebt. Ik wil laten zien hoeveel iemand kan lijden ook al is hij fysiek gezond en lijkt zijn leven rondom hem mooi te lopen. Ik wil dat mensen dit ernstig nemen. Ik wil lotgenoten laten voelen dat ze niet alleen zijn.. Ik wil hen laten zien dat het lukt er stapje voor stapje uit te raken, hoe diep je ook zit.
Het boek ‘Donkere raven in mijn hoofd’ (16,50 euro) is te koop bij www.standaardboekhandel.be en www.boekscout.nl of stuur me een mail via [email protected].
De zonnestralen in het ochtendgloren
de glimlach op je gelaat.
Je handjes zachtjes op mijn huid
met daar de zeemzoete geur van slaap.
Een klein stemmetje dat me wakker maakt.
Klaar om te starten aan een stralend geluk
met de zachte bries en de zon op je snuit.
Bedwelmd door de liefde raak ik wakker
en besef, dit is het leven
hiervoor sta ik op,
dit wil ik nooit meer kwijt.
Vicky Moeyersons
Please note, the translation with Google Translate is not always 100% correct, for which we apologize.
We offer this option to translate so that everyone has the chance to view this site in his or her own language.
Activate Translation-bar