De wereld rouwt om het plotse overlijden van de bekende Amerikaanse acteur en Oscar winnaar, Robin Williams. De lachende buitenkant van de man werd overschaduwd door depressies, angsten, verslaving. En hij was er open over. Hij stopte zelf het leven.
"Depressie is een loden mantel, een giftige, tweede huid" zo noemde hij het zelf. Robin Williams was openhartig. In interviews liet hij zich ontvallen dat hij verschillende keren in een ontwenningskliniek is opgenomen, dat hij alcohol- en cocaïneverslaafd is geweest, dat hij dacht zijn angsten te kunnen doen verdwijnen door alcohol te drinken. Hij erkende zijn verslaving, sprak over de schande en de schaamte die hij voelde en liet zich recentelijk weer opnemen om zijn verslaving te bestrijden. En er dan toch een eind aan maken? Elke zelfdoding doet een intens lijden vermoeden. Een grote eenzaamheid, wanhoop, geen andere uitweg meer zien, diep twijfelen aan je bestaansrecht, de angst voor de zoveelste mislukking voor willen zijn met een eigen initiatief. Niet meer bij machte zijn om je leven een andere wending te geven en dus kiezen om niet meer te leven. (Bron: DS 14/08/14)
"We hopen dat in de nasleep van het tragische heengaan van Robin, anderen de kracht zullen vinden om de zorg en ondersteuning te zoeken die ze nodig hebben (...)", aldus de weduwe van Robin Williams.
De bekende Britse acteur, Stephen Fry, kampt al jaren met een bipolaire stoornis. Ook hij stopt dit niet onder stoelen of banken, maar vraagt om er te zijn en te luisteren. Omdat ook hij het tijd vindt dat men normaal doet over psychische problemen.
Please note, the translation with Google Translate is not always 100% correct, for which we apologize.
We offer this option to translate so that everyone has the chance to view this site in his or her own language.
Activate Translation-bar