In spannende of bedreigende situaties (we noemen dit ‘stressoren’) ontstaat er in ons lichaam een natuurlijke reactie die ons in staat stelt om snel en alert te reageren op gevaar: onze polsslag en ademhaling versnellen, de spieren spannen zich, er komt adrenaline en cortisol vrij in ons bloed. We zijn dankzij deze natuurlijke reactie extra alert en ons lichaam is paraat om te vechten of te vluchten. Deze reactie stamt nog uit de oertijd en is perfect normaal. Het helpt ons te overleven in bedreigende situaties, bijvoorbeeld wanneer je oog in oog staat met een beer.
In onze maatschappij worden we echter zelden met beren geconfronteerd. Wel met een aantal stresserende situaties waarbij deze voorgeprogrammeerde automatische reactie van het lichaam niet zoveel uithaalt. Geraak je geënerveerd omdat je met de wagen in de file staat of omdat je met een strakke deadline wordt opgezadeld, dan heb je er niets aan dat je lichaam paraat is om hard te beginnen lopen. We ervaren dit dan vooral als erg vervelende sensaties.
Wanneer we geconfronteerd worden met verschillende bedreigende of spannende zaken (stressoren), dan zetten deze telkens opnieuw ons lichaam in gang.
We spreken maar van “stress” als er niet voldoende buffers tegenover die stressoren staan waar we weer van opladen. Als de draaglast (stressoren of energievretende zaken) niet meer in verhouding staat tot de draagkracht (toffe en energiegevende zaken), dan ervaren we dit als “stress”. Onze batterij loopt dan heel geleidelijk leeg.
Maar er is niets mis met stress in ons leven. Net zoals een halfvolle batterij nog goed functioneert, zo zal een mens met stress ook nog goed functioneren.
Gebeurt er iets ingrijpends, zoals je baan verliezen of een relatiebreuk, of sta je gedurende langere tijd onder druk, bijvoorbeeld door te veel werk, spanningen of geldgebrek, dan kan dit tot stress leiden als er niet voldoende buffers zijn om dit te compenseren. Maar ook het wegvallen van toffe zaken, zoals het gemis van sociale contacten tijdens corona, kan leiden tot stress.
Naarmate dit onevenwicht langer blijft duren, kan stress leiden tot overbelasting en uitputting. In het ergste geval mondt dat uit in overspannenheid of burn-out.
Langdurige stress en overbelasting kan zich uiten in allerlei symptomen op zowel lichamelijk als psychisch vlak als op het vlak van je gedrag. Naarmate de batterij steeds leger loopt, worden deze symptomen intenser en moeilijker te negeren. Deze reacties zijn verschillend van de ene persoon tot de andere. De meest typische reacties vind je hieronder:
Heel vaak negeren mensen deze verschijnselen of ze denken dat ze wel vanzelf over zullen gaan. Het omgekeerde is waar:
Door een langdurige periode van stress kunnen mensen overspannen geraken. Je hebt het gevoel van continu tandjes te moeten bijsteken en hebt dan steeds minder energie en je wordt vaak erg emotioneel. De gewone dagelijkse dingen, zoals naar de winkel gaan of koken voor de kinderen, worden steeds moeilijker. Je merkt dat je steeds meer inspanningen moet leveren om je hoofd boven water te houden.
Soms is de overbelasting zo groot dat het niet meer lukt om die inspanningen te blijven leveren. We spreken dan van burn-out, je voelt je opgebrand en leeg. Je wil nog wel blijven gaan, maar je kán gewoon niet meer ... en dat maakt je wanhopig.
Stress en burn-out zijn belangrijke gezondheidsproblemen. Een onderzoek van de KUL uit 2019 geeft aan dat van de werkende bevolking in Vlaanderen ruim 7% kampt met burn-outklachten. Nog eens 9% zit in de gevarenzone. In totaal zijn dat 460.000 werknemers. Ook de cijfers van het riziv liegen er niet om: op 31 december 2020 telde ons land 33.402 mensen die langer dan een jaar thuis zijn wegens een burn-out (en nog eens 78.330 met een depressie).
Stress is vaak ook een trigger voor andere psychiatrische aandoeningen.
stress | burn-out |
te veel engagement of inzet | minder engagement – cynische houding |
emoties zijn versterkt | emoties zijn gedempt |
brengt drukte en hyperactiviteit teweeg | brengt hulpeloosheid en wanhoop teweeg |
verlies aan energie | verlies aan motivatie, idealen, hoop |
gevolgen vooral lichamelijk | gevolgen ook emotioneel |
Overspanning | burn-out |
duidelijk zicht op voornaamste energievreters/stressoren |
“alles” wordt als lastig ervaren |
je kan nog extra inspanningen blijven leveren |
je hebt niet meer de fut om nog een tandje bij te steken |
(over-)betrokkenheid | cynisme en gelatenheid |
Heel wat organisaties bieden trainingen aan om beter te leren omgaan met stress. Bij burn-out kan individuele of groepstherapie je helpen om inzicht te krijgen in de stappen die je kan zetten in je herstelproces.
Hoe langer de overbelasting of de burn-out bestaat, hoe langer het herstel doorgaans duurt. Tijdig ingrijpen wanneer je voelt dat je overbelast geraakt is dus de boodschap.
Soms schrijven artsen slaap- of kalmeermiddelen voor bij overbelasting en burn-out. Ook antidepressiva worden soms voorgeschreven. Wanneer je met de nodige ondersteuning maar moeizaam stappen vooruit zet, kunnen deze medicijnen tijdelijk ondersteunend werken, en helpen je lichamelijk te herstellen. Het is belangrijk dat je de situatie zélf onder controle krijgt, waardoor je je beter gewapend voelt tegen de toekomst. Toch blijft het belangrijk om ook te werken aan de situatie die de overbelasting veroorzaakt en de manier waarop je daarmee omgaat.
Overspannenheid en burn-out zijn altijd het gevolg van een combinatie van de situaties waarin je terecht komt, de persoon of de aard van het beestje, en de omgeving. Hiervoor wordt vaak verwezen naar het KOP-model, waarin gesteld wordt dat Klachten (K) het resultaat zijn van een interactie tussen de Omstandigheden (O) en de Persoonlijke stijl (P), dus, K=OxP
Situaties die stress veroorzaken kunnen ofwel steeds terugkerende dagelijkse irritaties zijn (geluidsoverlast van de buren of een computer die altijd maar vastloopt, een slechte relatie met je baas of een pestende collega) maar ook meer ingrijpende of traumatische gebeurtenissen zoals een echtscheiding, het overlijden van een dierbare, een ontslag.
Hoe iemand in elkaar zit, speelt ook een belangrijke rol: wat voor de ene persoon gewoon een leuke uitdaging is, kan voor de andere een behoorlijk stresserende opdracht zijn.
Wat energie van mensen vraagt, hangt heel sterk af van wat je belangrijk vindt. De ene vindt stiptheid belangrijk, en flipt in een file. De andere vindt ecologie belangrijk, en krijgt de kriebels als collega’s onrespectvol met de natuur omgaan. Dus, jouw spanning leert jou ook iets over wat ‘voor jou’ belangrijk is.
Daarnaast kunnen andere persoonlijke kenmerken ook een rol spelen. Maar de link tussen stress en deze kenmerken is niet rechtlijnig omdat bepaalde factoren uit de omgeving er ook voor kunnen zorgen dat deze eigenschappen net hun vruchten afwerpen! Bijvoorbeeld, misschien ben jij iemand die heel veel van zichzelf eist. Als de omgeving daar gewild of ongewild ‘misbruik’ van maakt, dan zal deze eigenschap je ontegensprekelijk kwetsbaar maken voor een burn-out. Maar het kan ook dat de omgeving jou wil beschermen door te helpen bij het aangeven van grenzen. Dan zal deze eigenschap je helpen om te floreren. Andere eigenschappen die het risico op ongezonde stress kunnen verhogen zijn (als er vanuit de omgeving geen gezonde steun komt): je gevoelens slecht kunnen uiten, moeilijk steun vragen, moeilijk neen kunnen zeggen, pessimisme en een weinig positieve kijk op de eigen prestaties.
Omgekeerd bekeken zijn er een hele reeks factoren die je beschermen tegen de negatieve invloed van stress en die je veerkracht verhogen: humor, over je gevoelens kunnen praten, hulp durven vragen, neen kunnen zeggen, optimisme, je eigen prestaties goed kunnen inschatten. Maar ook hier blijft de rol van de omgeving belangrijk.
Je omgeving speelt ook een belangrijke rol: mensen die je begrijpen en steunen en bij wie je met je problemen terechtkan of gewoon ook mensen met wie je regelmatig fijne momenten doorbrengt, kunnen je helpen moeilijke, stresserende periodes beter aan te kunnen. Je leeft niet in een vacuum. Onderschat niet wat anderen voor jou kunnen betekenen. Als je anderen niet tot last wil zijn, draai de rollen dan eens even om: denk dan ook eens even na over hoe vereerd je misschien zélf bent als ánderen jouw hulp vragen en als ze jou in vertrouwen nemen.
Tijdig ingrijpen bij overbelasting is het allerbelangrijkste. Hoe langer je wacht om er iets aan te doen, hoe moeilijker het wordt: als er geen benzine meer in jouw motor zit, is het moeilijk of zelfs onmogelijk om nog van koers te veranderen.
Klik op de afbeelding om hem te vergroten.
De voorbije coronajaren kreeg de zorg het zwaar te verduren op vlak van veerkracht. Het platform De ZorgSamen helpt om de veerkracht van zorgprofessionals en mantelzorgers een boost te geven.
Please note, the translation with Google Translate is not always 100% correct, for which we apologize.
We offer this option to translate so that everyone has the chance to view this site in his or her own language.
Activate Translation-bar