Moeite met het veranderde leven na de zwangerschap

Getuigenis van Sven

De eerste keer dat ik papa werd, vond ik het moment van de bevalling heel overweldigend. Ik ben niet heel goed met medische situaties en bloed en wist niet wat ik moest verwachten. De zwangerschap liep van een leien dakje en ik was hier van tevoren niet echt mee bezig geweest. Het feit dat mijn partner er heel veel vertrouwen in had, gaf mij wel gemoedsrust, maar ik had niet het gevoel dat ik veel kon betekenen tijdens de bevalling.  

De grootste uitdaging heb ik ervaren tijdens de eerste maanden na de bevalling van ons eerste kindje. Wij waren op dat moment ook een huis aan het bouwen en de combinatie bouwen met een pasgeboren kindje is voor niemand ideaal. We wisten wel dat dat zwaar ging zijn. Het was niet per se heel anders dan ik had verwacht, maar toch had ik het moeilijk met die veranderingen.

Ik had graag wat meer en wat sneller ons zoontje bij familieleden achtergelaten. Die stonden echt klaar voor ons, zodat we zelf wat vrije tijd hadden maar mijn vriendin wilde dat niet.  

Ineens waren we met drie, was er minder tijd voor jezelf en je partner, maar kwam ook voor het eerst naar voor dat mijn partner en ik helemaal anders aan dat avontuur begonnen waren. Ik had graag wat meer en wat sneller ons zoontje bij familieleden achtergelaten. Die stonden echt klaar voor ons, zodat we zelf wat vrije tijd hadden maar mijn vriendin wilde dat niet.

Ik denk dat, met wat ik nu weet, ik misschien liever van tevoren, voor ons zoontje er was, al eens met mijn vriendin had willen bespreken hoe we het gingen aanpakken.

Daarbij was het toen door de coronamaatregelen ook niet mogelijk om veel contacten te hebben, waardoor we wel wat geïsoleerd geraakten. We hadden veel steun aan familie en vrienden, die af en toe ovenschotels brachten of eens vroegen hoe het met ons was, maar écht even eruit, dat waren we nooit.  

Ik denk dat, met wat ik nu weet, ik misschien liever van tevoren, voor ons zoontje er was, al eens met mijn vriendin had willen bespreken hoe we het gingen aanpakken. Dat had niet alles opgelost, maar dan hadden we toch al een beetje meer geweten wat we van elkaar konden vragen.