Welke stappen?

Het is mogelijk zelf te werken aan een goede geestelijke gezondheid, maar soms is dat niet genoeg. Soms heb je hulp nodig van buitenaf. Bijna 60% van wie psychische problemen heeft, zwijgt en zoekt daarvoor ook geen hulp. We raden je net heel hard aan er wél over te praten!

Wanneer hulp zoeken Praat erover

Wanneer hulp zoeken?

Voldoende rust, een gezonde levensstijl, lichaamsbeweging en sociale contacten kunnen ervoor zorgen dat de klachten niet uitmonden in een ernstiger probleem. Het is dus mogelijk zelf te werken aan een goede geestelijke gezondheid. Deze eenvoudige tips kunnen je daarbij helpen.

Maar soms is dat niet genoeg. Soms heb je hulp nodig van buitenaf. Op deze website vind je een volledig overzicht van bij wie je kan aankloppen. 

What's in a name?

De meeste mensen vinden het geruststellend als hun aandoening een naam krijgt. Psychische aandoeningen kan je echter zelden in een eenvoudig vakje plaatsen. Geen twee mensen zijn hetzelfde en aandoeningen evolueren ook in de tijd. Een behandeling die voor de ene persoon goed werkt doet dat niet noodzakelijk voor de andere. Vaak heeft een persoon ook last van meerdere psychische aandoeningen tegelijk.

Om onderzoek te kunnen doen ontwikkelde de psychiatrische geneeskunde een soort van catalogus van psychiatrische syndromen. Dat is de DSM, de afkorting van Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. De DSM werd niet in de eerste plaats opgesteld om diagnoses te stellen, maar om te zorgen dat men over hetzelfde praat wanneer men onderzoek doet. De DSM wordt ook regelmatig aangepast, omdat de inzichten in de psychiatrische geneeskunde evolueren. Momenteel zitten we al aan de vijfde versie.

Praat erover

In onze samenleving heerst nog steeds een taboe over onze geestelijke gezondheid en over psychische problemen. We praten er liever niet over. Bijna 60% van wie psychische problemen heeft, zwijgt en zoekt daarvoor ook geen hulp. Omwille van schaamte of ‘Ik wil ze er niet mee lastig vallen’ of nog andere redenen. Nochtans verdienen deze problemen zorg en aandacht. Daarom moet je ze ook durven te benoemen.

Als iemand uit onze persoonlijke omgeving met een geestelijk gezondheidsprobleem kampt, zeggen we doorgaans iets als ‘Hij heeft een dipje’ of ‘Hij heeft het moeilijk’. We durven psychische aandoeningen vaak niet te benoemen. Psychische problemen: daar hebben alleen de anderen last van, denken we vaak onterecht.

Aanvaarden dat psychische problemen deel uitmaken van het leven van veel mensen is een eerste stap om er zorgzaam en begripvol mee te leren omgaan. 

Een tocht

Psychische problemen zijn veelal begrijpelijke menselijke reacties op specifieke situaties en zijn niet zomaar enkel een biomedische, genetische, neurologische reactie of een ziekte van de hersenen. Bekijk ze als de ervaringen die je opdoet als je een tocht onderneemt. Soms lijkt het alsof er echt geen einde lijkt te komen aan de berg waarop je klimt. Soms gaat het door behoorlijk woelig water. Maar er is ergens een moment waarop je tocht rustig wordt. Er zijn ergens mensen aan de kant die jou willen steunen en je verder kunnen helpen.

Praten is wat we dus aanraden. Al dienen we deze boodschap al direct wat te nuanceren. Praat erover met iemand, niet met iedereen ... Kies de mensen waarvan je denkt dat ze voor je verhaal openstaan (en er zijn er meer dan je denkt!). Soms kan je echt versteld staan van de steun die je krijgt ... Waag de stap.

Hoe kan je iemand helpen?

Hoe praat je met iemand over psychische problemen?

Waar kan je terecht?

Hulplijnen voor jongeren

Genuanceerd praten over psychische problemen

De beelden en woorden (frames) die we gebruiken hebben invloed. Ze beïnvloeden het leven van mensen met een psychische kwetsbaarheid en dat van hun naasten. Hun herstel, hun terugval, hun welbevinden, hun zelfstigma. Een samenleving moet zich van die invloed bewust zijn.

De Koning Boudewijnstichting, de fondsen Koningin Fabiola en Julie Renson stelden vuistregels op om anders te praten over geestelijke gezondheid: streven naar genuanceerde communicatie over psychische aandoeningen. Naar communicatie die niet stigmatiseert. De twaalf frames en counterframes houden ons een spiegel voor. Dit boekje is een uitnodiging om in die spiegel te kijken.